Bij de verbouwing van deze boerderij aan de rand van Hoonhorst zijn op strategische plekken veranderingen in de plattegrond en doorsnede aangebracht, waardoor het gebouw ruimtelijk is verbeterd en functioneel is aangepast aan de huidige tijd. Centraal in het plan staat de hoofdstructuur van de boerderij. Hierin wordt de vroegere stal gescheiden van het woonhuis middels een brandmuur. De stal heeft door de lagere verdiepingshoogte en de baksteenplafonds een geheel andere sfeer dan het woonhuis dat relatief hoge plafonds heeft. Dit verschil komt tot uitdrukking in het nieuwe plan waarin 4 verblijfsruimte rond een centrale kern zijn bedacht. Doordat de positie van de kern is ingegeven door de bestaande brandmuur ontstaan vier verschillende kamers met elk een eigen dimensies. Elke kamer heeft een eigen functie die past bij de dimensies van de ruimte. De afzonderlijke ruimten blijven als kamers leesbaar, ondanks dat de openingen naar de naastgelegen ruimten en het landschap groot zijn. Hierdoor ontstaat een sterke relatie met de omliggende ruimten en het landschap. Gezocht is naar een minimale maat die de ruimte op deze manier toch als een kamer doet overkomen. In deze zoektocht middels ruimtelijke modellen is gebleken dat een hoek van 600mm al voldoende is om het effect van een kamer te behouden. Dit uitgangspunt is op precieze wijze gehanteerd in de hele benadering van het hoofdvolume. Het bakhuis, ofwel ’t hûske, is aangepast om aan slaapkamer op de begane grond mogelijk te maken. Deze aanpassing betekende een vergroting van het bestaande oppervlak. De vorm die deze aanpassing met zich meebrengt is gebaseerd op het uitzicht vanuit de woning. Als gevolg hiervan ontstaat een lange muur naast het oprijpad, welke tevens als barrière dient. De muur wordt enkel doorbroken door de entree. De entree met in het verlengde de gang naar het hoofdvolume loopt licht op en is zowel binnen als buiten afwijkend gematerialiseerd.